در این گزارش به بررسی فاصله پایگاه های مهم آمریکا به ویژه پایگاه های هوایی در اطراف ایران و توان موشکی کشورمان در تهدید این مکان ها می پردازیم .
 آمریکا در ترکیه، عراق، کویت، عربستان، بحرین، قطر، امارات متحده عربی، عمان، افغانستان، پاکستان و قرقیزستان پایگاه دارد و یا از پایگاه های این کشورها استفاده می کند. هر چند که آمریکایی ها اعلام کرده اند پایگاه های خود در عربستان را تخلیه کرده اند و در حال خروج از عراق هستند اما زیرساخت های لازم برای پذیرش واحدهای ارتش آمریکا در این پایگاه ها باقی مانده، ضمن اینکه ارتش این کشورها نیز با استانداردهای آمریکایی تطبیق داده شده اند.در تبیین ویژگی های پاسخ کوبنده ایران توان موشکی سطح به سطح کشورمان را می توان به دو بخش راکت ها و موشک های بالستیک تقسیم نمود. راکت ها از نمونه های کوتاه برد با برد 8 تا 250 کیلومتر و موشک ها از کوتاه برد با 220 تا دوربرد با 2000 کیلومتر برد هستند و تفاوت اصلی راکت ها و موشک ها در وجود سامانه هدایت و کنترل در موشک ها است که باعث افزایش چشمگیر دقت آنها می شود. همچنین راکت با توجه به اینکه برای بردهای کوتاه ساخته شده ابعاد کوچکتری دارد و با استفاده از پیشران سوخت جامد، قابلیت واکنش سریع در مواقع لزوم را داشته و از نظر عمر انبارداری تا چند سال آماده شلیک است. موشک های کشورمان نیز شامل هر دو نوع پیشران سوخت جامد و مایع هستند.
در بین راکت های ساخته شده توسط متخصصان کشورمان نمونه های نازعات-10-اچ با بیشینه برد 130 کیلومتر، زلزال-3 با برد 200 و زلزال-3-بی  با برد 250 کیلومتر برای اصابت به پایگاه های دشمن در منطقه مناسب بوده و در بین موشک ها نیز همگی آنها یعنی گونه های مختلف فاتح-110، قیام، شهاب-2 و 3، قدر، عاشورا و سجیل-1 و 2 دورترین پایگاه های دشمن را مورد تهدید قرار می دهند.با توجه به اهمیت قدرت هوایی در راهبرد نظامی آمریکا و اتکای این کشور به توان هوایی خود و همچنین ارزش مالی تجهیزات هوایی و دشواری نسبی جایگزنی آنها توسط نیروی کاربر بیشتر به پایگاه های هوایی آمریکا در منطقه اشاره می نماییم. همچنین توجه داریم که با از کار افتادن فرودگاه ها و هواپیماهای ترابری، توان دشمن برای پشتیبانی سریع از نیروهای خود در منطقه و حتی پذیرش جنگنده های پرواز کرده از بین خواهد رفت. بعلاوه با توجه به نزدیک نشدن این هواپیماها به محدوده آتش سامانه های پدافند هوایی کشورمان، از این نظر در امنیت قرار می گیرند و از اینرو باید روی زمین مورد حمله قرار بگیرند.
بیشترین پایگاه های نظامی آمریکا در کشورهای افغانستان و کویت قرار داشته و شامل پایگاه های هوایی و کمپ های استقرار نیروهای زمینی است. فواصلی که برای پایگاه های آمریکا در کشورهای منطقه ذکر می کنیم شامل کمترین فاصله از مرزها یا جزایر کشورمان است که به صورت مسافت مستقیم محاسبه شده و در صورت لزوم شلیک موشک از عمق کشور طبیعتاً برخی از سلاح های ذکر شده در هر مورد قابل استفاده نیستند. هر چند به نظر می رسد در پاسخ اولیه شلیک از عمق مد نظر قرار گیرد اما با این وجود همگی راکت های معرفی شده در مراحل بعدی پاسخ موشکی مورد توجه خواهند بود.
کشور کوچک کویت که بیشتر شبیه به یک پادگان بزرگ نظامی آمریکا است در بر دارنده دو پایگاه هوایی و 6 کمپ نیروهای ارتش این کشور است. پایگاه هوایی علی السالم با 115 کیلومتر فاصله از مرزهای کشورمان، به راحتی توسط تمامی راکت ها و موشک های نام برده در این گزارش قابل تهدید است. مجموعه آشیانه های این پایگاه در دو منطقه جنوب و شمال غربی و محوطه نگهداری هواپیماهای ترابری نیز در شرق آن قرار دارند. طول باندهای این پایگاه هوایی حدود 3000 متر بوده بنابراین ظرفیت پذیرش عمده هواپیماهای سبک ودیگر فرودگاه نظامی کویت که برای آمریکایی ها آغوش باز کرده پایگاه هوایی احمد الجابر با 134 کیلومتر فاصله از ایران است و راکت های زلزال و انواع موشک های بالستیک کشور می توانند به آن برسند. این پایگاه عظیم با چهار مجموعه آشیانه مستحکم بتونی و تعداد زیادی آشیانه سایبانی و باندهایی با بیشینه طول 3000 متر قابلیت پذیرش انواع هواپیماهای نظامی را دارد.به گزارش مشرق، کمپ های استقرار نیروهای ارتش آمریکا نیز بجز کمپ درمانی نیویورک شامل کمپ های Doha با 94 کیلومتر،  Buehringبا 104،  Spearheadبا 109، Patriot با 123 و arifjan با 126 کیلومتر فاصله از ایران هستند. همگی این مکان ها در تیرس همگی راکت ها و موشکهای سطح به سطح معرفی شده هستند و از این نظر کار نیروهای موشکی کشور ساده تر می شود.
در شرق کشورمان هر چند که دورترین منطقه در خاک افغانستان تنها در حدود 1220 کیلومتر از مرزها فاصله دارد اما چهار فرودگاه نظامی که بیشتر مورد استفاده نیروهای آمریکایی است در فواصلی بسیار کمتر این مقدار قرار دارند و در نتیجه تنوع موشک های قابل استفاده برای ایران بیشتر نیز می شود. پایگاه هوایی بگرام که محل استقرار عمده هواپیماهای ترابری و جنگنده های آمریکایی و سایر کشورها است در فاصله 730 و فرودگاه کابل در فاصله 732 کیلومتری مرز ایران قرار دارند. پایگاه بگرام با طول باند 3 کیلومتر پذیرای هواپیماهای ترابری سی-130هرکولس، سی-17گلوبمستر2، هواپیمای پشتیبانی نزدیک A-10 و انواع بالگردها شده است. با توجه به استقرار این پایگاه ها در عمق متوسط، موشک های قیام با برد 800 کیلومتر، شهاب-3 با برد 1300 تا 1800، قدر، سجیل و عاشورا با برد 1800 تا 2000 کیلومتر توانایی اصابت به آنها را دارند.از سایر پایگاه ها و فرودگاه های مهم افغانی ها می توان به فرودگاه قندهار در فاصله 387، شیندند در 124 و هرات در 122 کیلومتری مرز ایران اشاره کرد که اولی توسط موشک های شهاب2 و قیام و دو تای دیگر به راحتی توسط راکت های زلزال و موشک های بسیار دقیق فاتح-110 و  همچنین نمونه های دیگر قابل تهدید هستند.اما به راستی ابَرپایگاه(Super Base) آمریکایی ها در منطقه پایگاه هوایی العدید در قطر است. هر چند این کشور از روابط خوبی با جمهوری اسلامی ایران برخوردار است اما مواضع اخیر این کشور در قبال مسئله سوریه نشان داده است که همچنان آمریکا می تواند روی آن حساب باز کند.این پایگاه که تقریباً در مرکز کشور کوچک قطر واقع شده 278 کیلومتر با سواحل کشورمان فاصله داشته و کلکسیونی از انواع هواپیماهای آمریکایی در آن یافت می شود. هواپیماهای بمب افکن تقریباً پنهانکار(رادارگریز) بی-1بی، ترابری سی-17، سی-130، سوخت رسان های کی-سی-135 و کی-سی-10، هواپیماهای گشت دریایی اوریون و هواپیمای جاسوسی الکترونیکی جوینت استارز در این مکان مشاهده می شود و گزارش شده که جنگنده های اف-16 نیز در آن موجود هستند. این پایگاه در برد موشک های فاتح-110 و انواع موشک های میانبرد و دوربرد بالستیک کشور قرار دارد. محوطه باز این پایگاه که چند ده فروند از انواع هواپیماهای گرانقیمت و بزرگ نام برده در آن وجود دارد بهترین هدف برای سرجنگی خوشه ای موشک های بالستیک هستند و با توجه به گستردگی محوطه قطعاً بسیاری از این هواپیماها منهدم شده یا آسیب جدی خواهند دید.بعد از این پایگاه باید به محل استقرار ناوگان پنجم دريايي آمریکا در بحرین اشاره کرد که تنها 200 کیلومتر از سواحل کشورمان فاصله داشته، چندین فروند ناوشکن و ناو آمریکایی با تجهیزات و تسلیحات در آن مستقر بوده و به همراه راکت های زلزال، تمامی موشک های کوتاه تا دوربرد کشور نیز توانایی اصابت به آن را دارند هرچند که با توجه به ماهیت هدف، استفاده از موشک به دلیل خطای بسیار کم مفیدتر است. نوع دریایی موشک فاتح-110 با نام خلیج فارس با برد 300 کیلومتر که به طور ویژه توانایی مورد اصابت قرار دادن کشتی ها را دارد نیز برای تهدید این پایگاه دریایی بسیار مناسب است. موشک کروز ضدکشتی قادر که به گفته وزیر محترم دفاع بردی بیش از 200 کیلومتر دارد نیز می تواند در صورت خروج کشتی های مستقر در این پایگاه دریایی و کمی فاصله گرفتن از پایگاه از چند منطقه از سواحل کشور شلیک شده و  آنها را مورد اصابت قرار دهد.دیگر محل مهم مورد استفاده آمریکایی ها در بحرین پایگاه هوایی شیخ عیسی نیروی هوایی این کشور است که 238 کیلومتر دورتر از سواحل کشورمان بوده و علاوه بر تمامی موشک های بالستیک کشور، راکت زلزال-3بی نیز توانایی رسیدن به آن را دارد. هواپیماهای سی-17، پی-3اوریون و جنگنده اف-16 در این پایگاه که دو باند با طول نهایی نزدیک به 3800 متر دارد قابل مشاهده است. همچنین جنگنده های اف-18، هواپیماهای جنگ الکترونیک ئی-آ-6-بی پراولر نیز در مقاطعی در این پایگاه مستقر بوده اند.دیگر پایگاه بزرگ آمریکا در منطقه پایگاه هوایی الظفره در امارات متحده عربی است. این پایگاه بسیار بزرگ دارای دو باند اصلی با طول نهایی در حدود 4200 متر و دو خزشراه سرتاسری در کنار هر یک از آنها است. خزشراه راه های فرعی متعدد، 50 آشیانه سایه بانی و تعداد زیادی آشیانه بتنی در این محل یافت می شود که 253 کیلومتر از سواحل و 184 تا 225 کیلومتر از جزایر کشورمان در خلیج همیشه فارس فاصله دارد
وسعت تأسیسات این پایگاه که با پایگاه العدید قطر قابل مقایسه است این گمانه را بوجود می آورد که شاید آمریکایی ها به فکر روزی که نتوانند از قطر علیه ایران اجرای عملیات کنند بوده اند. این پایگاه توسط انواع موشک های بالستیک کشور قابل دستیابی بوده و هواپیماهای بزرگ سوخت رسان کی-سی-135 و آواکس ئی-3سنتری در آن اهداف بسیار ارزشمندی برای سلاح های ایرانی به حساب می آیند.
پایگاه هوایی thumrait عمان به عنوان محلی که فعالیت های آمریکایی ها بیشتر در آن به چشم می خورد در 963 کیلومتری کشورمان واقع شده و تنها موشک های بالستیک دوربرد شهاب-3، قدر، عاشورا و سجیل توانایی اصابت به آن را دارند.
یکی دیگر از مراکزی که توسط آمریکایی ها و بیشتر برای امور ترابری و تجسسی مورد استفاده قرار می گیرد فرودگاه مناس در قرقیزستان است که 1344 کیلومتر با مرزهای کشور فاصله داشته و موشکهای شهاب-3 بهسازی شده، عاشورا، قدر و سجیل می توانند از خجالت دشمنانی که در در خانه دوست قدیمی جا گرفته اند درآیند.اما در بین فهرست مراکز نظامی آمریکا در منطقه، پایگاه هوایی اینجرلیک ترکیه از جایگاه ممتازی برخوردار بوده و با پایگاه العدید قابل مقایسه است. هر چند که حضور طولانی مدت انواع پرنده های آمریکایی در این پایگاه در کشور ترکیه باید مایه شرمساری این کشور باشد اما گویا این محل در آینده نیز میزبان مزدوران حکومت مستکبر آمریکا، بمب افکن های دوربرد و بمب های اتمی آنها خواهد بود. این پایگاه در فاصله 875 کیلومتری از مرزهای ایران و در شمال غربی مرزهای سوریه قرار داشته و بزرگترین هواپیماهای زرادخانه نظامی آمریکا در آن مستقر هستند. این پایگاه توسط موشک های دوربرد ایرانی قابل تهدید است.
در بین پایگاه هایی که مورد استفاده آمریکایی ها هستند نام چند محل در پاکستان نیز به چشم می خورد که شامل دو پایگاه مهم شمسی در فاصله 199 کیلومتری و شهباز در فاصله 527 کیلومتری است. طبق مطالب موجود در رسانه های تخصصی نظامی، از پایگاه شمسی برای پرواز هواپیماهای بدون سرنشین استفاده می شود. هر چند حکومت پاکستان در حال حاضر روابط خوبی با ایران دارد اما عدم ثبات سیاسی در این کشور طی دو دهه اخیر قابل توجه بوده و ممکن است در شرایطی تهدیدهایی برای کشور نیز از این ناحیه پدید آید. پایگاه شمسی توسط مدل 3بی راکت زلزال و تمامی انواع موشک های بالستیک کشور قابل تهدید بوده و پایگاه شهباز نیز توسط موشک های بالستیک میانبرد و دوربرد قابل اصابت است. البته در پی کشته شدن تعدادی از نظامیان پاکستانی توسط هواپیماهای بدون سرنشین مستقر در پایگاه شمسی، پاکستان مخالفت خود را با ادامه دسترسی آمریکا به این پایگاه و تخلیه آن اعلام کرده که باید دید تا چه اندازه ممکن خواهد شد.

برد موشک های ایران

پس از اشغال کویت توسط عراق پایگاه های زیادی در عربستان در اختیار آمریکایی ها قرار گرفت ولی بعدها تخلیه شده و امروزه تنها صحبت هایی از حضور محدود برخی واحدهای هوایی آمریکا در پایگاه هوایی شاهزاده سلطان در 575 کیلومتری مرزهای ایران است و موشک های میانبرد و دوربرد ایران توانایی اصابت به این پایگاه را دارند.
هر چند سامانه های دفاع هوایی آمریکا در کشورهای مختلفی در منطقه مستقر شده اند اما شلیک موشک های دوربرد و بسیار دقیق ایرانی از عمق خاک کشور به عنوان پاسخ اولیه و همچنین سرعت بسیار بالای آنها در برخورد با هدف که بیش از 10 تا 12 برابر سرعت صوت عنوان شده کار دشمن را برای انهدام این موشک ها عملاً غیر ممکن می کند. هر چند که برخی اجزای خود این سامانه های پدافند هوایی می توانند بخشی از اهداف اولیه پاسخ موشکی کشورمان باشند.
همچنین شلیک همزمان و از چند جهت تعداد زیادی موشک و راکت نیز راه حل دیگری برای عبور راحت تر از حریم این سامانه ها است. علاوه بر این سامانه های موشکی هواپرتاب دورایستا و موشک های ضدرادار نیز در کشور برای سرکوب پدافند هوایی دشمن آماده اجرای عملیات بوده و کار موشک های بالستیک کشورمان را ساده تر می سازند.موشکهای ایرانی دارای پتانسیل های بالایی هستند که بیگانه گان سعی در ناکارآمد نشان دادن آنها یا کوچک کردن ارزش کار داشمندان ایرانی هستند. در برخی از مواقع ایران را به وابستگی به کره شمالی متهم می کنند. انشالله اگر مجالی باشد بقیه هم شامل :

    * شهاب-1
    * شهاب-2
    * شهاب-3
    * قدر یا عاشورا
    * سفیر امید
    * سجیل-1
    * سجیل-2

معرفی موشک شهاب-1 یا SCUD B



تلاش های ایران برای ساخت موشک های بالستیک با برد زیاد و توپخانه هایی بابرد  بالا را میتوان به سه دوره زمانی تقسیم کرد.دوره اول بین سال های(1977- 1979).دوره دوم در خلال جنگ با دشمن بعثی حوالی سالهای(1980- 1988) و دوره سوم بعد از جنگ در سال(1988)به بعداز مرحله دوم به بعد ساخت موشک وارد فاز جدیدی شدو ساخت و طراحی موشک ها به تعداد بالا و همزمان با شرایط خاص انجام شد.(میتوان عنوان کرد که با توجه به اینکه ایران در خلل جنگ 8 ساله تاثیر موشک های بالستیک و فناوری موشکی را درجنگ و استراتژی دفاعی به خوبی درک کرد و بعد از جنگ به سمت استراتژی دفاع موشکی نامحدود روی اورد).

موشک های هدایت شونده که در زمان شوروی سابق طراحی شده بودند و مدل های مدرنیزه شد شبیه آن (پیش از هر چیز توسط کره شمالی) در حال حاضر هنوز هم بعنوان اساس طراحی های فنی در زمینه موشک های بالستیکی به شمار می روند. اما به هر ترتیب سکوی توسعه برنامه های موشکی ایران و فناوری های مربوط به آنها در مجموع SCUD های شوروی و "بچه" ها و "نوه" های آن در کره شمالی است. موشک های SCUD و نمونه های مشابه آن به طور گسترده ای در سالیان اخیر در جنگ "ایران-عراق" مورد استفاده قرار گرفتند.

بعد از پایان جنگ ایران کوشید که با کمک گرفتن از خارج کشور به توسعه فناوری موشکی خود بپردازد. برنامه موشکی ایران به سرعت پیش رفت و باعث حیرت جهانیان گشت. بعد از جنگ,ایران به ازمایش موشک هایی با سوخت مایع روی اورد از جمله موشک SCUD-Bکه به وسیله مهندسی معکوس ساخته شده بود. نمونه بومی موشک اسکاد-بی به نام شهاب-1 شناخته می شد که دوباره طراحی و ساخته شده بود.

ایران اولین موشک های SCUD خود را بعد از آغاز جنگ عراق-ایران بدست آورد. بخش اندکی از آنها را از لیبی و در ادامه (بخش اعظم آنها) از کره شمالی دریافت نمود.

این مجموعه های موشکی در اختیار نیروی هوایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران قرار گرفتند. در ماه مارس سال 1985 ایرانی ها برای اولین بار اهداف عراقی را هدف حملات موشکی قرار دادند.

شدیدترین موشکباران توسط SCUD ها طی 52 روز در سال 1988 انجام شد. این دوره را متعاقبا دوره "جنگ شهرها" نامیدند. در آن زمان ایران 77 فروند موشک SCUD به بغداد، موصل، کرکوک و تکریت شلیک کرد.

تاریخچه مختصر شهاب-1:

    * سال 1985- ایران خرید موشک های "اسکاد-بی" را از لیبی برای استفاده در جنگ علیه عراق آغاز کرد. در حدود 20 فروند موشک و دو سکوی پرتاب سیار آن بر پایه خودرو "ماز-534 آر" خریداری شد.
    * سال 1986- لیبی به صادر کننده اصلی موشک های "اسکاد-بی" به ایران مبدل می شود. سوریه نیز صدور این موشک ها به ایران را آغاز می کند اما به تعداد محدود.
    * سال 1987- تلاش ایران برای راه اندازی تولید موشک های "اسکاد-بی" با ناکامی مواجه می شود. طی پنج سال بعد جمهوری اسلامی 200-300 فروند موشک "اسکاد-بی" و 6-12 سکوی پرتاب سیار از کره شمالی خریداری کرد.
    * سال 1988- ایران بر اساس موشک های "اسکاد-بی" تولید موشک های داخلی "شهاب-1" را آغاز می کند اما به تعداد محدود.
    * سال 1988- ایران اولین پرتاب آزمایش موشک های بالستیکی "اسکاد-بی" با برد 320 کیلومتری و کلاهک 985 کیلوگرمی را انجام می دهد. تدارک انجام این پرتاب با کمک کره شمالی انجام شد.

بر اساس اطلاعات فعلی ایران در سال 2006 از 300 تا 750 فروند موشک "شهاب-1" (SCUD-B) و "شهاب-2" (SCUD-С) برخوردار بوده است.

مشخصات:

    * نام ناتو: Scud-B
    * نام در آمریکا: SS-1c
    * نام روسی: R-17/R-300
    * سال طراحی: 1964
    * طول: 11.25 متر
    * قطر: 0.88 متر
    * وزن: 5,900 کیلو گرم
    * برد: 300 کیلو متر
    * وزن کلاهک: 985 کیلو گرم
    * دقت: 450 متر
    * تراست: Effective: 13,160 Actual: 13,300-13,380 کیلو گرم
    * زمان سوزش: 62-64 ثانیه
    * نوع: تاتیکال
    * سوخت: TM-185: 20% Gasoline 80% Kerosene
    * اکسید کننده (ترکیب کننده): AK-27I 27% N2O4 73% HNO3 Iodium Inhibitor
    * تعداد مرحله: تک مرحله ای
    *

   

موشک شهاب۳:

      شهاب ۳ یک موشک‌ بالیستیک میان‌برد سوخت مایع تولید ایران است که بر اساس موشک نودونگ طراحی شده‌است. طراحی این موشک به پروژهٔ مشترک موشک‌های بالیستیک ایران و کره شمالی در دهه ۱۹۸۰ باز می‌گردد که موشک دوربرد نودونگ در جریان آن تولید شد. نخستین آزمایش نودونگ که بر اساس طرح کلی خانواده موشک‌های روسی اس‌اس-۱ اسکاد تولید شده بود در دهه ۱۹۹۰ به طور مشترک توسط دو کشور ایران و کره شمالی انجام شد. اما پس از آن این همکاری به پایان رسید و ایران موشک شهاب ۳ را بر اساس نمونه‌های آزمایشی نودونگ-۱ که در سال ۱۹۹۳ دریافت کرده بود طراحی کرد. تمرکز اصلی تحقیقات کره‌ای‌ها در نودونگ و تفاوت اصلی آن با اسکاد ساخت موتوری بزرگ‌تر و پرقدرت‌تر از موتور موشک‌های اسکاد بوده که بتواند قدرت پیشرانه بیشتری را تولید کند. اولین نسخه شهاب۳ در تابستان سال ۲۰۰۳ وارد خدمت رسمی در نیروهای مسلح ایران شد. برد این موشک با کلاهک ۱۲۰۰ کیلویی تا ۱۳۰۰ کیلومتر، با کلاهک ۱ تنی تا ۱۵۰۰ کیلومتر و با کلاهک ۸۰۰ کیلویی تا ۱۷۰۰ کیلومتر اعلام شده‌است.
       
      پیشینه :موشک شهاب ۳ از سال ۲۰۰۲ تاکنون به طور رسمی ساخته می‌شود. این موشک یک موشک میان برد بالستیک است که در ابتدای آزمایش‌ها، ۱۳۰۰ کیلومتر برد داشت که با تلاش مهندسان ایرانی بهینه شد و برد آن به ۲۱۰۰ کیلومتر رسید. آزمایش‌های این موشک از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۲ ادامه داشت و سرانجام در تیرماه سال ۱۳۸۲ رسماً به آمار موشک‌های ایرانی افزوده شد. این موشک از سوخت مایع برای تهیه نیروی پیشران استفاده می‌کند. این موشک برای نخستین بار در میدان آزادی و در هفته دفاع مقدس سال ۱۳۷۷ به نمایش همگان درآمد.
    *
      ویژگی‌ها:
    *

      وزن این موشک ۱۶ تن و قطر آن ۱٫۳ متر و طول این موشک در حدود ۱۶متر می‌باشد. وزن خشک این موشک ۲۱۸۰کیلوگرم است و قادر به حمل یک کلاهک ۷۶۰ تا ۱۰۰۰ کیلوگرمی می‌باشد. این موشکها ۱۷ متر طول دارند و قادرند کلاهکی به وزن ۱۰۰۰ کیلوگرم را تا مسافت ۱۳۰۰ تا ۱۵۰۰ کیلومتر حمل کنند. در نمونه جدید که در رزمایش پیامبر اعظم در سال ۱۳۸۷ آزمایش شد، برد این موشک به ۲۰۰۰ کیلومتر ارتقا یافته‌است.[۳] موتور موشک شهاب۳، ۲۶۷۶۰کیلوگرم نیروی رانش تولید می‌کند که برای طی مسافت ۲۰۰۰ کیلومتر کافی است. اگر بخواهند برد آن بیشتر شود، از کلاهک‌های کم وزن‌تر استفاده می‌کنند و به همین دلیل، وزن کلاهک‌های از ۷۶۰ تا ۱۱۵۸کیلوگرم متفاوت است. یکی از نکات جالب توجه موشک مذکور، دقت هدف‌یابی و رهگیری است که با کمترین میزان خطا، هدف را منهدم می‌کند.

  • موشک شهاب3

  •     * عملکرد: موشک بالستیک میان‌برد
        * سازنده: سازمان هوا و فضای ایران
        * طول: ۱۶٫۵۸ متر
        * وزن: ۱۷۸۰ کیلوگرم در مدل اولیه و ۲٫۱۸۰ کیلوگرم در مدل‌های بعدی
        * قطر: ۱٫۳۸ متر
        * برد: ۱۳۰۰ کیلومتر در مدل اول و ۲۵۰۰ کیلومتر در مدل‌های بعدی
        * موتور: موتور تک مرحله‌ای با سوخت مایع در مدل اولیه و سوخت جامد در مدل بعدی
        * وزن پرتاب: ۱۷۴۸۰ کیلوگرم
        * کلاهک: بین ۷۰۰ تا ۱۲۰۰ کیلوگرم
        * دقت: ۱۹۰mCEP
        * زمان ساخت: ۱۹۹۷


    شهاب ۳-ب :

    موشک شهاب ۳-ب، نسخه بهبود یافته نسخه اولیه موشک شهاب ۳ است که دارای بردی در حدود ۲۰۰۰ کیلومتر است. بر اساس ادعای منابع اطلاعاتی غربی، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از ابتدای سال ۲۰۰۸ میلادی، تولید انبوه موشک شهاب ۳-ب را آغاز کرده‌است. بر اساس گزارش منابع اطلاعاتی غربی، خط تولید شهاب ۳-ب دارای ظرفیت تولید کنونی «۷۵ موشک» در سال است.[۴]

    موشک شهاب ۳-ب، دارای کلاهک هزار کیلوگرمی است. این موشک دارای درصد خطای ۳۰۰ متر است و به سامانه موقعیت‌یاب جهانی مجهز شده‌است. این سامانه این امکان را می‌دهد که حتی پس از پرتاب‌شدن و در صورت نیاز به تصحیح مسیر، جهت و موقعیت موشک تغییر پیدا کرده و در نتیجه موشک به اهداف احتمالی بهتر و دقیق‌تر هدایت شود.[۴]

    با توجه به برد بالای این نوع موشک بحث‌هایی در مورد استفاده احتمالی ایران از این موشک علیه اسرائیل در صورت بروز جنگ، وجود دارد


    موشک قیام: 
  •  وزیر دفاع و پشتیبانی   نیروهای مسلح درسخنان پیش از خطبه نماز جمعه تهران ‌گفت :افزایش قابل توجه دقت موشک " قیامِ یک " در مقایسه با موارد مشابه، از ویژگی های این موشک است.

    سردار  وحیدی افزود: این موشک با سیستم هوشمند می تواند مسیر پروازی را به شکل هوشمند طی کند و قدرت اصابت موشک به خودش را به شدت کاهش دهد که توان جدیدی در نیروهای مسلح جمهوری اسلامی است.

    وی همچنین با بیان اینکه موشک "قیام یک" موشکی در کلاس جدید، زمین به زمین و با سوخت مایع است، سرعت عملیاتی و مانورپذیری آن را از دیگر قابلیت های عملیاتی این موشک برشمرد.

    وزیر دفاع تصریح کرد: این موشک با ویژگی های فنی و قدرت تاکتیکی جدید وارد میدان شده است که بالک ندارد و جز معدود موشک هایی است که از چنین توانمندی هایی برخوردار است.

    سردار وحیدی همچنین افزود: امروز صنعت دفاعی کشورمان به مظهر کارآمدی نظام و نماد شکست استراتژی دشمن تبدیل شده است .

    وی با بیان اینکه امروز فرزندان ایران در صنایع دفاع ، هواپیماهای جنگی ؛ ماهواره ؛ موشک ؛ناوشکن ؛ زیر دریایی و ناوچه می سازند به ساخت انواع تانکهای مورد نیاز و نفر برها و سیستم های جنگ الکترونیک و رادار در کشور اشاره کرده و گفت : امروز چیزی نیست که نیروهای مسلح بخواهند و صنایع دفاعی نتواند بسازد.

    وزیر دفاع با تاکید بر اینکه امروز در صنعت دفاعی به خود کفایی رسیده ایم گفت: ‌امروز صنعت دفاعی کشور به نماد شکست راهبرد و اراده دشمن تبدیل شده است

    در اینجا مابنانداریم گفته های پیشین را اینجا تکرار کنیم .بلکه در این پست قصد داریم با مراجعه به فناوریهای مشابه نگاه عمیقتری به فناوری موشک قیام-1 داشته باشیم.

    از تصاویر منتشر شده چنین برداشت میشود که قیام-1 بر اساس فناوری بکار رفته در موشک شهاب-2 که خود نیز برگرفته از موشک اسکاد-سی کره ایست ساخته شده باشد . اما با این حساب نمیتوان قیام را کپی شهاب-2 دانست زیرا ابعاد و طول بیشتری دارد و برد آن نیز 300 کیلومتر بیشتر از شهاب-2 است. در ضمن بالکهای معمول شهاب-2 نیز در ساختار قیام وجود ندارد.

    این 300 کیلومتر اضافه برد در قیام در حالی تامین شده است که وزن کلاهک آن تنها چند کیلوگرم نسبت به شهاب-2 کمتر است .

    معمولا 3 راه برای افزایش برد موشکها وجود دارد:

    1- کاهش جرم کلاهک و افزایش میزان سوخت

    2- کاهش جرم بدنه و ساختار موشک با حفظ جرم کلاهک و افزودن به جرم سوخت

    3- افزایش توان موتور موشک

    قیام را بایستی نمونه باز طراحی شده موشک شهاب-2 دانست که مزیتهای بیشتری نسبت به آن دارد. به نظر میرسد که متخصصان ایران با حذف بالک و طراحی یک بدنه سبک توانسته اندفضای بیشتری برای سوختگیری آن  تامین کنند. در اینجا دو نکته را باید در نظر بگیریم:

    1- برد قیام 800 کیلومتر است  و کلاهکی به جرم 746 کیلوگرم را حمل میکند. در حالیکه موشک شهاب-2 با کلاهک 750 کیلوگرمی 500 کیلومتر برد دارد. برای تامین 300 کیلومتر برد اضافه نسبت به شهاب-2 لازم است که حدود 1500 کیلوگرم از جرم ساختار موشک کاسته شده و همین میزان سوخت به آن تزریق شود.

    2- بدنه شهاب-2 از فولاد ساخته شده است اما اطلاعاتی در مورد جنس یدنه قیام در دست نیست. البته به لحاظ ظاهری حذف بالکها کمک شایانی به کاهش وزن بدنه موشک کرده است.- قیام از کلاهکی جداشونده استفاده میکند . تصاویر نشان میدهد که کلاهک قیام بسیار شبیه به کلاهکهایی است که در موشکهای قدر- سجیل و شهاب-3 بی وجود دارد. جدایش کلاهک باعث افزایش دقت اصابت به هدف در این موشک میشود. حتی اگر کلاهک از موشک جدا نشود نیز دقت آن از موشکهای شهاب-2 بیشتر است به علت بدنه جمع و جور تر . لازم بذکر است چنانچه بدنه موشک از مواد سبک ساخته شده باشد لازم است که کلاهک  پیش از رسیدن به ارتفاع پایین از آن جدا شود.

    4-سرعت موشک  قیام با سرعت شهاب-2 یکی است در حالیکه که طول و برد آن بیشتر است . این نکته میتواند مبین این مسئله باشد که ایرانیان علاوه بر کاهش جرم بدنه توان موتور را نیز افزایش داده اندکه البته با توجه به توانایی بالای ایران کار چندان دور از ذهنی  نیست.

    این برد 800 کیلومتری قیام توانایی استراتژیک ایران را برای هدف قرار دادن منافع دشمن در این محدوده به شکل قابل توجهی افزایش داده است.

    منابع خارجی طول قیام را کوتاهتر از شهاب-2 ارزیابی کردند اما در بنر نصب شده در نمایشگاه دفاعی ایران طول آن 5 متر بزرگتر از طول شهاب-2 ذکر شده.است. در حالیکه طبق اطلاعات بنر  وزن موشک تنها 100 کیلوگرم بیشتر از شهاب-2 است.

    اگر طبق اطلاعات منتشر شده غربی بخواهیم حساب کنیم طبعا قیام نمیتواند بردی معادل 800 کیلومتر داشته باشد زیرا ما به التفاوت وزن آن در هیچ جای دیگر جبران نشده... مثلا وزن سوخت بیشتر نشده چون طول موشک افزایشی نداشته است. قطر موشک هم   0.88 متر ذکر شده  که با این تفسیر طبعا قیام نمیتواند برد خیلی بیشتری نسبت به شهاب-2 داشته باشد.

    اما اگر طبق اطلاعات منتشر شده از داخل محاسبه کنیم این افزایش یرد کاملا منطقی به نظر میرسد. در این اطلاعات طول موشک قیام 16 متر ذکر شده که 5 متر از شهاب-2 بزرگتر است . و طبعا این افزایش طول ناشی از بزرگ شدن مخازن سوخت و افزایش حجم سوخت موشک برای پیمایش مسیر طولانیتری است.

    به نظر نگارنده  ارزیابی بر اساس اطلاعات داخلی دقیقتر است .  بهترین تفسیر میتواند اینگونه باشد که بالکها حذف شدند و بدنه موشک نیز سبکتر شده. این کاهش وزن نیز به کاربر اجازه میدهد سوخت بیشتری درون مخزن موشک داشته باشد که درنهایت لازم است طول مخازن نسبت به قبل بزرگتر شود. به نظر میرسد که این کاهش وزن هم حدود 1 تن یا بیشتر باشدکه باعث افزایش 300 کیلومتری در برد موشک شده است.

    مختصات کلی موشک قیام

    16متر     طول کلی موشک
    14متر     طول موشک غیرمسلح
    0.88 متر     قطرموشک

        TM-185 /AK-27I

    Kerosene /
    73%HNO3 +27%N2O4     نوع سوخت
    ؟     جرم سوخت

        )    S5.2 (9D21)
        نوع موتور موشک
     130.6     Thrust s.l. (kN)میزان نیرومحرکه
     149.7     Thrust vac (kN)

         2258
        Isp s.l. (Ns/kg)

         2589
        Isp vac Ns/kg)
    65     (ثانیه )زمان سوزش موتور
    9.73     MNs  ضربه ویژه موتور در خلا


    مزایای قیام نسبت به شهاب-2

    1- برد بیشتر

    2-دقت بیشتر

    3-سطح مقطع راداری کمتر

    4- سکوهای شلیک متنوعتر

    از بین همه این مواردنکته 4 ارزش تامل بیشتری دارد.

    قیام راه دریا را باز میکند.

    همانطور که اشاره شد موشک قیام قابلیت شلیک از سکوهای سیار و ثابت زمینی را دارد . اما مهمترین قابلیتی که در آینده میتوان برای آن در نظر گرفت اینست که این موشک در دریا نیز قابلیت شلیک داشته باشد. بدنه جمع و جور قیام بسیار برای حمل کانتیری بر روی کشتیهای تجاری و نظامی و سکوهای پرتاب زیردریایی مناسب است . مانند تجربه موشکهای آر-27 روسی یا موشک دانوش نیروی دریایی هند.

    البته این نکته تا حدود زیادی از جانب مقامات کشورمان نیز تایید شده و با توجه به اینکه جمهوری اسلامی ایران درصدد دستیابی به فناوریهای پیشرفته دریایی است  حضور موشکهایی در کلاس قیام و یا کلاسهای بالاتر در دریاهای آزاد و آبهای سرزمینی علاوه بر اینکه  نیاز به موشکهایی در کلاس سجیل و شهاب را کاهش میدهد  قدرت مانور موشکی ایران را نیز به نحو موثری افزایش میدهد.

    در نهایت اینکه به نظر نمیرسد که قیام -1 آخرین موشک از این دست ابتکارات باشد. احتمالا برنامه هایی نیزبرای ارتقای موشکهای شهاب-1 و شهاب-2 و حتی شهاب-3 با توجه به تجربه موشک قیام -1 وجود دارد که در آینده ای نه چندان دور در معرض دید جهانیان قرار خواهد گرقت.
    #

    فاتح۱۱۰:                                                                                 

    موشك Fateh-110 يا NP-110  يك موشك بالستيك استراتژيك با برد كوتاه است.اين موشك از يك موتور تك مرحله اي كه با سوخت جامد كار ميكند بهر ميبرد,فاتح 110 موشكي سطح به سطح است كه با استفاده از سوخت جامد توانايي هدف قرار دادن اهدافي در 200 كيلومتري(به گفته برخي منابع 170 كيلومتري)را داراست.فاتح 110 يكي از طرحهايي است كه در صنايع هوا و فضای ايران براي ساخت موشك هاي سوخت جامد و مايع دنبال ميشود.اين موشك در سپتامبر سال 2002 تست نهايي خود را با موفقيت انجام داد.برد ابتدايي اين موشك 200 كيلومتر بود اما در سپتامبر سال 2004 اعلام شد برد آن به 250 كيلومتر افزايش داده شده است و توانايي افزايش دوباره ان در صورت نياز وجود دارد.

  • لحظه برخورد موشک

طبق برخي گزارش ها Fateh-110A بر پايه موشك چيني DF-11A ساخته شده است كه بردي برابر با 300 يا 400 كيلومتر را دارست و توانايي حمل كلاهك هسته اي را دارد.

موشك فاتح 110 از راداري داخلي و الكترو اپتيكالي براي هدايت خود استفاده ميكند كه به آن دقتي بسيار دقيق بخشيده محدوده خطاي اين موشك((CPE فقط 10 متر است.فاتح 110 موشكي فوق مدرن است كه توانايي حمل كلاهكي به وزن 500 كيلوگرم را داراست.طراحي اوليه اين موشك در سال 1997 شروع شد و در سال 2002 وارد خدمت گرديد.

  • ---------------------------------درلحظه بلند شدن از لانچر------------------------------------------------------------


    *

      خصوصيات

      عملكرد: موشك بالستيك استراتژيك

      سازنده: سازمان هوا وفضاي ايران

      پيشرانه:موتور سوخت جامد تك مرحله اي

      طول:8.06 متر

      وزن:3.450 كيلوگرم

      قطر: 0.61 متر

      برد ۲۰۰ :كيلومتر در نوع اول و 250 كيلومتر در مدل بعدي

      سيستم هدايت:رادار داخلي و چشم الكترونيكي

      محدوده خطا:۱۰ متر CPE

      كلاهك: 500 كيلوگرمي

      جايگاه پرتاب:ثابت

      زمان ساخت: 1997

      ورود به خدمت:۲۰۰۲
    *

      عاشورا:

نوامبر ۲۰۰۷، وزیر دفاع ایران، مصطفی محمد نجار، اعلام کرد ایران یک موشک جدید با نام عاشورا با برد ۲٬۰۰۰ کیلومتر را ساخته است. نجار گفت : "جمهوری اسلامی ایران قصد حمله به هیچ کشوری را ندارد. هرگز هم انجام نخواهد داد. اما اگر کسی بخواهد به ایران حمله کند با پاسخ خرد کننده نیروهای مسلح مواجه خواهد شد." اما اشاره‌ای نکرد که این موشک با موشک شهاب ۳ با برد ۲٬۱۰۰ کیلومتر چه تفاوتی دارد.


      او در جمع نیروهای شبه نظامی بسیج و در مانور آنها که همان هفته برگزار شده بود گفت : "ساخت موشک عاشورا، با برد ۲٬۰۰۰ کیلومتر، از موفقیت های وزارت دفاع است.

      به گفته هفته نامه دفاعی جین، عاشورا نشان دهنده دستیابی به موفقیت بزرگ در فناوری‌های موشکی ایران است. این موشک بالستیک میان برد دو مرحله‌ای، به جای فناوری سوخت مایع استفاده شود در موشک شهاب از موتورهای راکت سوخت جامد بهره می‌گیرد که به طور چشمگیری زمان راه اندازی و استقرار موشک را کاهش می‌دهد و از این رو، باعث کاهش مقدار زمان هشدار برای دشمن وافزایش دقت موشک می‌گردد. جین متذکر شده در حالی که توسعه این موشک تشابه‌هایی با موشک شاهین پاکستان دارد اما هیچ گونه شواهدی دال بر تبادل تکنولوژی از قبل با کشور پاکستان یا سایر شرکای مانند کره شمالی، هند و چین وجود ندارد. موشک عاشورا توسط صنایع شهید باقری و تحت نظر گروه صنعتی صنام (گروه ۱۴۰) که بخشی از سازمان صنایع دفاعی ایران محسوب می‌گردد توسعه یافته است.       

موشک سجیل۱و۲:   

موشک سجیل نیز مانند قدر و عاشورا در نیمه دوم دهه 1380 خورشیدی معرفی شده و برخی آنرا برترین موشک بالستیک ایرانی می دانند. گواه این مدعا اعتراف کارشناسان خود دشمن در نبود مشابه خارجی برای سجیل است. سجیل اولین موشک دوربرد سوخت جامد ایران و به احتمال بسیار بالا خط شکن موشک های ایرانی در جهت محو اسرائیل از روی نقشه (در صورت نیاز به استفاده از عامل نظامی) خواهد بود. این به دلیل سامانه پرتاب متحرک با قابلیت حمل موشک آماده پرتاب است.

موشک سجیل

این موشک به دلیل استفاده از سوخت جامد به سرعت و ظرف چند دقیقه آماده پرتاب شده و پس از شلیک نیز پرتابگر آن به سرعت محل را ترک می کند. این ویژگی باعث کاهش احتمال نابودی موشک قبل از پرتاب می شود. همچنین به دلیل شتاب بسیار بالای سجیل امکان ردگیری آن برای دشمن در فازهای اولیه پرتاب بسیار کم و عملآً شانس دشمن برای انهدام سجیل در طی پرواز ناچیز است.
برد سجیل نیز 2000 کیلومتر عنوان و تاکنون در دو نمونه سجیل 1 و 2 معرفی شده که خود نشانگر تلاش صنایع مربوطه برای بهسازی آن است. این موشک از نوع دو مرحله ای بوده که پس از اتمام سوخت مرحله اول، این بخش از موشک جدا شده و مرحله دم روشن می شود. با اینکار بخشی از جرم بدنه که خالی شده و باز اضافه محسوب می شود از موشک جدا شده و به افزایش برد کمک می کند.

سجیل جزو موشکهای از مجموعه موشک های بالستیک کشور است که با خروج از جو و طی مسیر در چنین ارتفاعی به داخل جو بازگشته و با سرعت حدود 10 تا 12 ماخ(حدود3400 تا 4080 متر بر ثانیه) به سوی هدف سرازیر می شود که انهدام آنرا برای تمام سامانه های دفاع هوایی موجود ناممکن کرده است. این نکته نشانگر پیشرفت فناوری موشکی کشور در رسیدن به چنین دستاورد مهمی است. همچنین فناوری سوخت جامد مرکب که در این موشک استفاده شده علاوه بر ویژگی های رانشی مطلوب، عمر انبارداری بالایی را نیز برای این موشک به دنبال دارد.

موشک 23623 کیلوگرمی سجیل، طولی در حدود 17.57 متر، 1.25 متر قطرو سر جنگی به جرم 500 کیلوگرم از نوع جدا شونده دارد. این موشک در زمان 835 ثانیه(13 دقیقه و 55 ثاینه) به بیشینه برد خود می رسد. سامانه های هدفگیری ناوبری و هدایت سجیل دقت بسیار بالایی را برای آن به ارمغان آورده اند که برای این موشک ارزش عملیاتی زیادی را ایجاد کرده است.
سامانه هدایت موشک های بالستیکی که به آنها اشاره داشتیم از نوع کنترل بردار رانش است که با استفاده از تیغه هایی در خروجی پیشران موشک اقدام به تغییر جهت گازهای خروجی از موشک کرده و جهت موشک را تصحیح می نمایند. این سامانه بسیار بهتر از سامانه های متکی به سطوح کنترلی بالک عمل کرده و یکی از عوامل دقت بالای موشکهای ایرانی، بهینه سازی این سامانه در کشور است.

موشک های سوخت مایع با توجه به نیاز به شارژ شدن سوخت در مخازن پیش از پرتاب، زمان آماده سازی زیادی دارند. در این حالت امکان شناسایی موشک پیش از پرتاب وجود دارد. برای رفع این مشکل از سالها پیش سیلوهای زیرزمینی برای پرتاب موشک های بالستیک در نقاط مختلف کشور ساخته شده می توان موشک شارژ شده و آماده شلیک را تا چند ماه در آنها نگاه داشت.

با توجه به تعداد زیاد این سیلوها پس از رسیدن زمان تخلیه هر موشک، تعداد زیادی موشک دیگر در سایر سیلوها وجود دارند که آماده پرتاب هستند. بدین ترتیب از موشک های سوخت مایع کشور نیز می توان برای پاسخ اولیه به اقدام دشمن استفاده نمود.


موشک سجیل

یا علی مدد...



 

                                                                                         


برچسب‌ها: ایران قدرت موشکی جهانی
نوشته شده توسط کاوه در پنجشنبه یکم تیر ۱۳۹۱ |